Zmiana czasu zimowego na letni – jak rozliczyć czas pracy i wynagrodzenie za marzec 2023 r.?

Zasady wprowadzania „czasu letniego” i „zimowego” reguluje ustawa z dnia 10 grudnia 2003 r. o czasie urzędowym na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej oraz wydane na jej podstawie rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 marca 2022 r. w sprawie wprowadzenia i odwołania czasu letniego środkowoeuropejskiego w latach 2022–2026, które cytuję poniżej:

§ 1. 1. Czas letni środkowoeuropejski wprowadza się:
1) w 2022 r. – dnia 27 marca,
2) w 2023 r. – dnia 26 marca,
3) w 2024 r. – dnia 31 marca,
4) w 2025 r. – dnia 30 marca,
5) w 2026 r. – dnia 29 marca
– o godzinie 2 minut 00 czasu środkowoeuropejskiego (o godzinie 1 minut 00 uniwersalnego czasu koordynowanego UTC(PL)).
2. Wprowadzenie czasu letniego środkowoeuropejskiego polega na zmianie wskazań zegarów z godziny 2 minut 00 czasu środkowoeuropejskiego na godzinę 3 minut 00, która będzie godziną początkową czasu letniego środkowoeuropejskiego.

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną, natomiast za czas nie wykonywania pracy tylko wówczas, gdy przewidują to przepisy prawa pracy. Przepisy niestety nie określają wprost, czy wynagrodzenie należy się za godzinę nieprzepracowaną wynikającą ze zmiany czasu.

Zmiana czasu zimowego na letni  – jak więc należy obliczyć wynagrodzenie za pracę pracownika pracującego w nocy z 25 na 26 marca ?

Zmiana czasu – z zimowego na letni – oznacza, że w nocy z 25 na 26 marca 2023 r. zegarek przestawimy z godziny 2:00 na 3:00 w nocy, czyli “do przodu”, wskutek czego pracownicy przepracują o jedną godzinę mniej niż obowiązujący ich zaplanowany dobowy wymiar czasu pracy w danym dniu roboczym.

Biorąc pod uwagę fakt, iż pracownik byłby stratny (z przyczyn niezawinionych) jedną stawkę godzinową, należy dokonać rekompensaty finansowej za utraconą godzinę pracy. Wynagrodzenie należy wypłacić za taką liczbę godzin, jaką pracownik powinien przepracować w danym okresie rozliczeniowym zgodnie z wymiarem czasu pracy, w jakim jest zatrudniony.

Niewypracowanie obowiązującego pracownika dobowego wymiaru czasu pracy, w związku z przesunięciem czasu z zimowego na letni, nie może powodować dla pracownika negatywnych konsekwencji.

Dlatego też pracownicy, których wynagrodzenie określone zostało stałą stawką miesięczną, za pracę w marcu tego roku, otrzymają wynagrodzenie za pełen miesięczny wymiar czasu pracy ustalony na dany okres rozliczeniowy zgodnie z art. 130 Kodeksu pracy.

W przypadku, gdy pracownik jest wynagradzany stawką godzinową, również powinien otrzymać wynagrodzenie za taką liczbę godzin, jaką powinien przepracować zgodnie z wymiarem czasu pracy, który go obowiązuje i liczbą godzin, jaka przypada do przepracowania w danym okresie rozliczeniowym.

Utraconą godzinę pracy, w związku z przesunięciem czasu zimowego na letni, należy zrekompensować pracownikowi wynagrodzeniem przestojowym.

Zmiana czasu zimowego na letni – a co z dodatkiem nocnym?

Pracownikom pracującym w nocy podczas zmiany czasu z zimowego na letni pracodawca powinien wypłacić wynagrodzenie również za nieprzepracowaną godzinę z powodu przesunięcia czasu.

Zgodnie z art. 151⁷ Kodeksu pracy, pora nocna obejmuje 8 godzin pomiędzy 21.00 a 7.00. Praca przypadająca w tym przedziale czasowym jest pracą w porze nocnej, za którą pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia z tytułu pracy w porze nocnej.

Pracownikowi nie należy natomiast wypłacać dodatku nocnego za godzinę nieprzepracowaną z powodu zmiany czasu, gdyż pracownik faktycznie przepracuje w nocy 7 godzin, a nie 8 godzin.