Zmiany w ustawie o PIP i PPK – termin wejścia w życie już 4 czerwca 2022!

Nowelizacja ustawy o pracowniczych planach kapitałowych

Akt zmieniony: ustawa dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych, Dz. U. 2020 r., poz. 1342

Nadanie statusu podmiotu zatrudniającego płatnikowi składek na ubezpieczenia społeczne w przypadku pracodawców i zleceniodawców nieposiadających numeru identyfikacyjnego (NIP lub REGON).
Art. 2 ust. 1 pkt. 21 ustawy o PPK
Zmieniona została definicja podmiotu zatrudniającego. Umożliwi to przystąpienia do PPK osobom zatrudnionym u pracodawców lub zleceniodawców, za których obowiązki związane z wypłatą wynagrodzenia oraz wynikające z ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych czy ustaw podatkowych wykonuje inny podmiot. W przypadku, kiedy pracodawca lub zleceniodawca nie mają numeru identyfikacyjnego, status podmiotu zatrudniającego ma płatnik składek na ubezpieczenia społeczne. 

Mikroprzedsiębiorcy oraz osoby fizyczne, będące podmiotem zatrudniającym, zobowiązane zostały do złożenia na wezwanie PFR oświadczenia o tym, czy spełniają warunki wyłączenia ze stosowania ustawy o PPK.
Art. 8 ust. 5c ustawy o PPK
W aktualnym stanie prawnym podmioty zatrudniające niestosujące ustawy PPK, na podstawie art. 13 ust. 1 tej ustawy, nie miały obowiązku informowania PFR o powodach niewdrażania PPK. Od 4 czerwca br. nowelizacja nałoży na nie taki obowiązek, którego celem są funkcje kontrolne w postaci zapewnienia PFR możliwości weryfikacji prawidłowości działań w zakresie PPK tych podmiotów zatrudniających.

Doprecyzowanie zasad zawarcia umowy o prowadzenie PPK dla osoby zatrudnionej w wieku 55+
Art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o PPK
Zawarcie umowy o prowadzenie PPK dla osoby, która ukończyła 55 lat, ale nie ukończyła 70 lat, następuje zawsze na wniosek tej osoby.

Czy przechowywanie dokumentów dot. PPK w aktach osobowych jest niepoprawne? Przeczytaj!

Możliwość wcześniejszego zawarcia umowy o prowadzenie PPK –  już po 14 dniach zatrudnienia (maksymalny termin na zawarcie umowy o prowadzenie PPK dla osoby zatrudnionej pozostaje bez zmian).
Art. 16 ust. 1 ustawy o PPK
Umowa o prowadzenie PPK może być zawarta nie wcześniej niż po upływie 14 dni zatrudnienia i nie później niż do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin 3 miesięcy zatrudnienia. Zmiana ta umożliwia podmiotom zatrudniającym wcześniejsze zawarcie dla osoby zatrudnionej umowy o prowadzenie PPK, jednocześnie nie skracając terminu na zawarcie tej umowy.

Zmiana terminu na złożenie przez uczestnika PPK oświadczenia o zawartych dla niego umowach o prowadzenie PPK oraz terminu na poinformowanie uczestnika PPK, który złożył to oświadczenie, przez podmiot zatrudniający o obowiązku złożenia – w jego imieniu – wniosku o wypłatę transferową.
Art. 19 ust. 1 i 2 ustawy o PPK
Dotychczas uczestnik PPK składał podmiotowi zatrudniającemu oświadczenie o zawartych w jego imieniu umowach o prowadzenie PPK w terminie 7 dni po upływie 10 dni miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin 3 miesięcy zatrudnienia. Od 4 czerwca uczestnik PPK składał będzie takie oświadczenie w terminie 7 dni od dnia zawarcia w jego imieniu i na jego rzecz umowy o prowadzenie PPK.

Ustalenie jednolitych terminów obowiązywania deklaracji dot. PPK – w tym wpłaty dodatkowej
Art. 27 ust. 3a ustawy o PPK
Dotychczasowy brak regulacji powodował, że deklaracja finansowania wpłaty dodatkowej przez uczestnika PPK obowiązywała od momentu jej złożenia podmiotowi zatrudniającemu. Obecnie deklaracja ta obowiązywała będzie od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została złożona – analogicznie jak inne deklaracje dotyczące wpłat, składane przez uczestników PPK.

Ujednolicenie terminów dokonywania pierwszych i kolejnych wpłat do PPK
Art. 28 ust. 1 i ust. 6 ustawy o PPK
Zmiana ta ma na celu umożliwienie podmiotom zatrudniającym dokonywania pierwszych wpłat do PPK począwszy od dnia, w którym zostały naliczone i pobrane – nawet w tym samym miesiącu, w którym została zawarta umowa o prowadzenie PPK. Na takich zasadach obecnie dopuszczalne jest dokonywanie kolejnych wpłat do PPK.

Uregulowanie korekt nienależnie dokonanych wpłat do PPK, wpłaty powitalnej lub dopłat rocznych od państwa
Art. 28a ustawy o PPK
Nowelizacja umożliwia wycofanie nienależnych wpłat do PPK, wpłaty powitalnej i dopłat rocznych od państwa, po stwierdzeniu, że zostały dokonane bezpodstawnie. Powinny one zostać zwrócone na rzecz podmiotu, który je sfinansował. Taki zwrot będzie możliwy bez potrzeby składania przez uczestnika PPK dyspozycji odkupienia lub umorzenia jednostek uczestnictwa.

Nowelizacja ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy – PIP skontroluje czy pracodawca nie nakłaniał do rezygnacji!

Akt zmieniony: ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1251, z 2021 r. poz. 1529 oraz z 2022 r. poz. 755)

Państwowa Inspekcji Pracy zyskała uprawnienia do ścigania wykroczeń polegających na nakłanianiu osób zatrudnionych do rezygnacji z oszczędzania w PPK.
Art. 10 ust. 1 pkt 14b ustawy o PPK
Na mocy aktualnych przepisów PIP nie posiadała kompetencji do przeprowadzania kontroli podmiotów zatrudniających w zakresie przestrzegania zakazu nakłaniania do rezygnacji z oszczędzania w PPK. Powierzenie PIP kontroli także w tym zakresie pozwoli na prowadzenie przez tę instytucję kompleksowej kontroli podmiotów zatrudniających w zakresie PPK.

Zapewnienie możliwości prowadzenia przez PIP kontroli – w zakresie PPK podmiotów zatrudniających, które nie są pracodawcami (np. zleceniodawców)
Art. 13 ust. 6 ustawy o PPK
Dotychczas PIP nie posiada delegacji do kontroli – w zakresie PPK – podmiotów zatrudniających, które nie są pracodawcami (np. zleceniodawców). Powierzenie PIP kontroli tych podmiotów – w zakresie obowiązków wynikających z ustawy o PPK – jest konieczne dla zachowania równego traktowania wszystkich podmiotów zatrudniających.

Z pełną treścią nowelizacji możesz zapoznać się na stronach Dziennika Ustaw.

Artykuł powstał na podstawie materiałów opracowanych przez PFR Portal PPK.