Świadczenie rehabilitacyjne

Niejednokrotnie zdarza się, że niezdolność do pracy przedłuża się i trwa dłużej niż okres zasiłkowy. Jeżeli ubezpieczony nadal choruje, ale lekarz ocenia, że ma szansę na powrót do zdrowia i do aktywności zawodowej, może złożyć wniosek do ZUS-u o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego.

25 września 2018
3 min czytania

Autor publikacji:

Monika Smulewicz HR na Szpilkach i Eduwersum

Założycielka i CEO

Data publikacji:

25 września 2018

Ma ono umożliwić ubezpieczonemu dalsze leczenie i rekonwalescencję bez utraty środków na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych.

Świadczenie rehabilitacyjne może być przyznane ubezpieczonemu, który, po przedłużonym okresie leczenia i rehabilitacji rokuje odzyskanie zdolności do pracy, na okres maksymalnie 12 miesięcy, tj. 360 dni (uznaje się bowiem, że miesiąc to kolejne 30 dni), a o konkretnym czasie decyduje lekarz orzecznik ZUS.

Świadczenie to może być, podobnie jak zasiłek chorobowy, wypłacane z ubezpieczenia chorobowego lub wypadkowego.

Płatnik zasiłku, po wypłaceniu zasiłku za cały przysługujący ubezpieczonemu okres zasiłkowy, powinien wstrzymać dalsze wypłaty świadczeń aż do czasu otrzymania decyzji ZUS o przyznaniu lub odmowie przyznania świadczenia rehabilitacyjnego.

Komu przysługuje świadczenie?

Świadczenie nie przysługuje ubezpieczonym, którzy:

jest uprawniony do emerytury lub renty,
zasiłku dla bezrobotnych,
zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego,
nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego,
urlopu na poratowanie zdrowia przysługującego na mocy odrębnych przepisów.

Podobnie jak zasiłek chorobowy świadczenie jest wypłacane za każdy dzień niezdolności do pracy (także za dni wolne od pracy).

A jaka jest jego wysokość?

Wysokość świadczenia wynosi:

90% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego za okres pierwszych trzech miesięcy (90 dni),
75% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego za pozostały okres,
100% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego – jeżeli niezdolność do pracy przypada na okres ciąży lub jest spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową.

Podstawa wymiaru świadczenia i jej waloryzacja

Świadczenie wypłaca się z tej samej podstawy, która wcześniej ustalona była dla zasiłku chorobowego. Podstawa ta jednak podlega waloryzacji. Wskaźnik waloryzacji ogłasza Prezes ZUS na każdy kwartał. Podstawa jest zatem waloryzowana o wskaźnik obowiązujący dla kwartału, w którym rozpoczyna się wypłata świadczenia rehabilitacyjnego. Jeżeli wskaźnik nie przekracza 100% podstawa pozostaje nie zmieniona. Jeżeli jest wyższy niż 100% – podstawę należy przeliczyć.

WAŻNE!
Jeżeli wskaźnik waloryzacji jest niższy niż 100%, świadczenie rehabilitacyjne należy naliczać od niezwaloryzowanej podstawy wymiaru zasiłku chorobowego.

Aby nie było przerwy pomiędzy wypłatą poszczególnych świadczeń: zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego, dokumentację należy złożyć do ZUS na co najmniej 6 tygodni przed upływem okresu zasiłkowego.

Do uzyskania świadczenia rehabilitacyjnego niezbędne będą:

wniosek ubezpieczonego ZUS Np-7,
zaświadczenie o stanie zdrowia wystawione przez lekarza leczącego ZUS OL-9,
wywiad zawodowy przygotowany przez pracodawcę ZUS OL-10,
zaś w przypadku świadczenia finansowanego z ubezpieczenia wypadkowego również:
- protokół powypadkowy (wypadek przy pracy któremu uległ pracownik)
- karta wypadku przy pracy (wypadek przy pracy któremu uległ ubezpieczony iny niż pracownik)
- decyzja inspektora sanitarnego o stwierdzeniu choroby zawodowej

Autor publikacji:

Monika Smulewicz HR na Szpilkach i Eduwersum

Założycielka i CEO