Zmiany w ustawie o ubezpieczeniach społecznych przewidziane od 2022 roku

Projekt ustawy wprowadza następujące zmiany:

• Skrócenie okresu pobierania zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia

Obecnie, zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (zwanej dalej ustawą zasiłkową), zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby (lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2) nie dłużej jednak niż przez 182 dni, a w przypadku niezdolności do pracy spowodowanej gruźlicą lub w czasie ciąży nie dłużej niż przez 270 dni. Powyższy okres zasiłkowy obowiązuje w czasie trwania stosunku pracy i po jego ustaniu.

Nowelizacja przewiduje, że „za  okres  niezdolności  do  pracy  lub  niemożności  wykonywania  pracy  z  przyczyn  określonych  w  art.  6  ust.  2  przypadający  po  ustaniu  tytułu  ubezpieczenia  chorobowego zasiłek chorobowy przysługuje nie dłużej niż przez 91 dni. Nie dotyczy to niezdolności do pracy, o której mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2, oraz spowodowanej gruźlicą lub występującej w trakcie ciąży”

Zatem za okres niezdolności do pracy przypadający po ustaniu zatrudnienia zasiłek chorobowy ma się należeć nie dłużej niż przez 91 dni.

• Zliczanie okresów niezdolności do pracy do jednego okresu zasiłkowego

W obecnym stanie prawnym, zgodnie z art. 9 ust 2 ustawy zasiłkowej, do okresu zasiłkowego wlicza się okresy poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni.

Po zmianie art. 9 ust. 2 ma otrzymać brzmienie: „Do okresu zasiłkowego wlicza się okresy poprzednich niezdolności do pracy, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy  nie  przekraczała  60  dni.  Do  okresu  zasiłkowego  nie  wlicza  się  okresów niezdolności do pracy przypadających przed przerwą nie dłuższą niż 60 dni, jeżeli po przerwie niezdolność do pracy wystąpiła w trakcie ciąży.”

W tej sytuacji nie będzie mieć znaczenia rodzaj choroby, wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy (z wyjątkiem ciąży) oraz okresy niezdolności do pracy z przerwami nie dłuższymi niż 60 dni będą wliczane do jednego okresu zasiłkowego.

• Podwyższenie wysokości zasiłku chorobowego za czas pobytu w szpitalu

Obecnie, zasiłek chorobowy za okres pobytu w szpitalu wynosi 70% podstawy wymiaru zasiłku (art. 11 ust. 1a ustawy zasiłkowej). Nie dotyczy to okresu, za który pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia chorobowego oraz w okresie ciąży.

Po zmianie zasiłek chorobowy za dni pobytu w szpitalu będzie wynosił: „80% podstawy wymiaru zasiłku.”

• Zmiana terminów wypłat świadczeń z ubezpieczeń społecznych

Obecnie płatnicy składek będący płatnikami zasiłków dokonują wypłaty świadczeń w terminach przyjętych dla wypłaty wynagrodzeń, natomiast ZUS wypłaca zasiłki na bieżąco po stwierdzeniu uprawnień jednak nie później niż w ciągu 30 dni od daty złożenia dokumentów niezbędnych do stwierdzenia uprawnień.

Po zmianie ZUS i płatnicy będą zobowiązani do wypłaty zasiłków „na bieżąco  po  stwierdzeniu  uprawnień (..), nie później jednak niż w ciągu 30 dni od dnia wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do ustalenia prawa do zasiłku.”

Oznacza to, że wypłata zasiłku może zostać wydłużona i będzie następować dopiero po wyjaśnieniu wszystkich ewentualnych wątpliwości.

Ustawa ma wejść w życie z dn. 1 stycznia 2022 r.

Źródło: https://www.sejm.gov.pl/sejm9.nsf/PrzebiegProc.xsp?id=09F246C869CC3D5EC12586DA003D3D79