Pracownik może w terminie 2 miesięcy od przejścia zakładu pracy lub jego części, bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem, rozwiązać stosunek pracy.
W w przypadku skorzystania przez pracownika z takiego uprawnienia w świadectwie pracy pracownika pracodawca powinien zaznaczyć, że rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło w trybie Art. 23
1 § 4 Kodeksu Pracy.
Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie powoduje dla pracownika skutki, takie jak przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem.
W konsekwencji pracownik ma prawo do zasiłku dla bezrobotnych, którego pozbawieni są bezrobotni, którzy w okresie 6 miesięcy przed zarejestrowaniem w powiatowym urzędzie pracy rozwiązali stosunek pracy za wypowiedzeniem albo na mocy porozumienia stron (Art. 75 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, Dz.U. nr 99, poz. 1001 z późn. zm.).
W opisanym przypadku pracownikowi nie przysługuje natomiast wynagrodzenie za okres wypowiedzenia oraz odszkodowanie za skrócenie okresu wypowiedzenia przewidziane w Art. 36
1 § 1 k.p. (uchwała SN z 10 października 2000 r., III ZP 24/00; OSNAP z 2001 r. nr 3,poz.63).
Pracownik może rozwiązać za 7-dniowym uprzedzeniem każdą umowę o pracę. Nie musi uzasadniać swojej decyzji. Oświadczenie należy złożyć nowemu pracodawcy, ponieważ 2-miesięczny termin liczy się od przejścia zakładu lub jego części na nowego pracodawcę. Natomiast po upływie 2 miesięcy od przejścia zakładu pracy lub jego części, pracownik może wypowiedzieć umowę o pracę jedynie na zasadach ogólnych.
Jeżeli przejście zakładu pracy lub jego części jest wyłącznym powodem ustania stosunku pracy (za porozumieniem stron albo na mocy Art. 23
1 § 4 k.p.), pracownikowi przysługuje odprawa. Rozwiązanie umowy o pracę przez pracownika na podstawie Art. 23
1 § 4 k.p. nie wyklucza nabycia prawa do odprawy pieniężnej przewidzianej w Art. 8 Ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. nr 90, poz. 844 z późn. zm.; wyrok SN z 2 lutego 2001 r., I PKN 228/00; OSNAP z 2002 r. nr 20, poz. 489).
Zobacz także: