Kto i kiedy wypłaca świadczenia pieniężne z tytułu choroby i macierzyństwa?

Zgodnie z Art. 61 ustawy uprawnienia do zasiłków ustalają i je wypłacają płatnicy składek, jeżeli zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego powyżej 20 ubezpieczonych. Liczbę ubezpieczonych, od której zależeć będzie obowiązek wypłaty zasiłków ustala się według stanu na 30 listopada poprzedniego roku kalendarzowego. Jeśli płatnik składek nie zgłaszał na ten dzień żadnej osoby, liczbę tę ustala się według stanu na pierwszy miesiąc, w którym dokonał takiego zgłoszenia.

Przykład 1:

Płatnik składek rozpoczął działalność  w maju 2018 i jeszcze w tym samym miesiącu zatrudnił pierwszych pracowników i podpisał kilka umów zlecenia. Do ubezpieczenia chorobowego zgłosił 15 pracowników oraz  6 zleceniobiorców. Ponieważ łączna liczba ubezpieczonych wyniosła 21 osób, oznacza to, że w danym roku płatnik będzie naliczał i wypłacał zasiłki swoim pracownikom i zleceniobiorcom.

A jeśli zatrudnia mniej niż 20 ubezpieczonych?

W pozostałych przypadkach zasiłki są naliczane i wypłacane bezpośrednio przez ZUS, a więc otrzymają je następujące osoby:

– pracownicy i zleceniobiorcy  zatrudnieni przez płatników zgłaszających do ubezpieczenia chorobowego nie więcej niż 20 osób,

– ubezpieczeni prowadzący działalność gospodarczą

– ubezpieczeni będący duchownymi

– osoby uprawnione do zasiłków po staniu ubezpieczenia

– ubezpieczeni podlegający ubezpieczeniu chorobowemu w Polsce z tytułu zatrudnienia u pracodawcy zagranicznego.

Z-3 – co to takiego i czemu służy?

W sytuacji, kiedy zasiłek ma wypłacić ZUS płatnik składek ma obowiązek przedłożyć zaświadczenie zawierające zestawienie składników wynagrodzenia lub przychodu stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku, czyli dokument, na podstawie którego  ZUS ustali uprawnienia i wyliczy wartość świadczenia (ZUS Z-3 – w przypadku pracowników, ZUS Z-3A – w przypadku innych ubezpieczonych, Z-3B – w przypadku osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych kontynuuje po dniu 31 grudnia podjętą wcześniej wypłatę zasiłku, nawet, jeżeli od dnia 1 stycznia płatnik składek jest zobowiązany, do wypłaty zasiłków.

Przykład 2:

Pracownica zachorowała w grudniu 2019 r  i z tego tytułu jest uprawniona do zasiłku chorobowego. Zwolnienie otrzymała na okres od 2 grudnia 2019 r. do 15 stycznia 2020 r. W 2019 roku płatnik składek nie mógł wypłacać zasiłków, ponieważ rozpoczął działalność w marcu i w pierwszym miesiącu zgłaszał do ubezpieczenia chorobowego tylko 7 osób. Na 30 listopada liczba ubezpieczonych wynosiła już 30 osób, co oznacza, że w 2020 zasiłki będą naliczane i wypłacane przez płatnika składek. Ponieważ jednak pracownica rozpoczęła pobieranie świadczenia w 2019 roku i wtedy wypłacał je bezpośrednio ZUS, również za okres zwolnienia przypadający w 2020 r. zasiłek będzie wypłacony przez zakład, pomimo iż płatnik stał się w 2020 r zobowiązany do wypłaty świadczeń z ubezpieczenia chorobowego.

Gdyby jednak zdarzyła się sytuacja odwrotna, tzn. płatnik wypłacał zasiłek  w 2019 r., ale na rok 2020 utracił to uprawnienie, to wypłata zasiłku za część zwolnienia przypadającą w styczniu zostanie przejęta przez ZUS. Obowiązkiem płatnika składek będzie przekazanie do ZUS niezbędnej dokumentacji. Ta sama zasada dotyczy wszelkich rodzajów zasiłków, nie tylko zasiłku chorobowego.

Więcej na temat świadczeń z tytułu choroby i macierzyństwa przeczytasz w mojej książce “Wszystko co musisz wiedzieć o świadczeniach z tytułu choroby i macierzyństwa”